میلاد نور دیده رضا، کعبه دلها، حضرت معصومه علیهاالسلام خجسته باد
در تقویم ملی کشور روز اول ماه ذی القعده، روز ولادت حضرت فاطمه معصومه (س) را به دلیل تجرد آن حضرت به نام روز دختر نامگذاری کردهاند.
در این روز که مصادف با روز ولادت حضرت فاطمه معصومه (س) است و به نام “روز دختر” نامگذاری شده در بین شیعیان جهان جایگاه ویژهای دارد و خانوادههایی که دارای فرزند دختر هستند به بهانه این روز برای دختران خود هدیه میگیرند و بیش از پیش آنها را مورد محبت خود قرار میدهند.
حضرت معصومه (س) در روز اول ذیالقعده سال ۱۷۳ هجری در شهر مدینه چشم به جهان گشودند. این بانوی بزرگوار از همان آغاز در محیطی پرورش یافتند که پدر، مادر و فرزندان، همه به فضائل اخلاقی آراسته بودند. روایت است که برادر بزرگوار حضرت معصومه (س)، حضرت امام رضا (علیه السلام) ایشان را معصومه صدا میکردند و جدشان امام صادق (علیه السلام) قبل از تولد ایشان، حضرت معصومه (س) را به «کریمه اهل بیت» ملقب نمودند.
** ولادت حضرت معصومه (س)
عبادت و زهد، پارسایی و تقوا، راستگویی و بردباری، استقامت در برابر ناملایمات، بخشندگی و پاکدامنی و نیز یاد خدا، از صفات برجسته این خاندان پاک سیرت و نیکو سرشت به شمار میرفت. پدران این خاندان، همه برگزیدگان و پیشوایان هدایت، گوهرهای تابناک امامت و سکان داران کشتی انسانیت بودند.
نام حضرت معصومه، فاطمه است. در کتابهای روایی و تاریخی نیز، از آن حضرت با عنوان فاطمه بنت موسی بن جعفر (ع) یاد شده است، امّا صدها سال است که آن حضرت با این لقب مشهور هستند، و این لقب نزد ایرانیان تبدیل به اسم برای ایشان شده است.
حضرت معصومه (س)، معصوم به معنایی که در مورد پیامبران و امامان به کار میرود نبوده، امّا ایشان دارای طهارت روح و کمالات معنوی بالایی بودند، به گونهای که به زائرانش وعده بهشت داده شده است.
با توجه به روایاتی که در شأن و منزلت حضرت معصومه وارد شده است، میتوان مرتبهای از عصمت، نه در حد ائمه برای ایشان قائل شد. این مساله در حق چنین بانویی بعید به نظر نمیرسد؛ چرا که این حد از عصمت به معنای دوری از گناه در زندگی عالمان بزرگ نیز فراوان مشاهده میشود.